تلالو من و تو

نمی شنوم صدایت را، در این سکوت پرآوا

می دانم این را فقط که داری کوله باری از چراها

تو می پرسی، ندارد کس جواب تو را

نیز می دانم که تو نیز می دانی

سخن زیاد، دروغ زیاد، فریاد زیاد است اینجا و هر جا

بگذار در دستانم دستانت را

 تا شویم نقطه سفیدی در این سیاهی ها

که گفته است نمی شود بهار با یک گل

می درخشیم و می کنیم این دروغگویان را رسوا

تو بخواه من نیز می خواهم مهم این است

می رسد تو خود می دانی،

به چشمه سار نور روزن ما