آرامه

تو خود مملو از تکه های روشن خورشیدی 

می درخشی و محوم می کنی... 

تو می دانی که من و خورشید در آینه ی تو هم آغوش می شویم،

و باز... 

می خرامی و می درخشی و محوم می کنی.